Τι σημαίνει Αγιασμός;Πότε τον τελούμε;Πόσο μας βοηθά;

Η Ακολουθία του Αγιασμού

     Πόσες φορές έχουμε συμμετάσχει σε κάποια Ακολουθία Αγιασμού! Σε κάποιο συγγενικό ή φιλικό σπί­τι, στη θεμελίωση κάποιου κτηρίου, στα εγκαίνια κάποιου καταστήματος. Δυστυχώς όμως συχνά δεν προσέχου­με και δεν κατανοούμε τα όσα λέγονται και ψάλλονται. Και το χειρότερο είναι ότι κάποτε νομίζουμε ότι με την Ακολουθία του Αγιασμού θα έλθει μηχα­νικά και αυτόματα η ευλογία του Θεού στη ζωή μας χωρίς καμιά δική μας συμ­μετοχή.

     Είναι όμως έτσι; Ποιο σκοπό και ποια θέση έχει η Ακολουθία του Αγιασμού στη ζωή μας;

     Ο Αγιασμός είναι μία αγιαστική πρά­ξη της Εκκλησίας μας, με την οποία ζη­τούμε τη χάρη και την ευλογία του Θεού σε μας και στους δικούς μας. Περιέχει δύο Ψαλμούς, μερικές ευχές και αιτή­σεις. Στο τέλος ο ιερέας ευλογεί σταυροειδώς τρεις φορές το νερό καταδύ­οντας μέσα σ' αυτό τον τίμιο Σταυρό μαζί μ' ένα κλωνάρι βασιλικού. Έπειτα ραντίζει σταυροειδώς τους πιστούς, οι οποίοι έρχονται να ασπασθούν τον τί­μιο Σταυρό. Η τελετή αυτή λέγεται Αγιασμός, διότι με τη μετάληψη και το ραντισμό του ευλογημένου αυτού ύδατος αγιαζόμαστε οι πιστοί και δεχόμα­στε τις ευλογίες του Θεού.

     Και ποιες είναι αυτές οι ευλογίες του Θεού;

     Την ώρα του Αγιασμού ο ιερέας και οι πιστοί προσευχόμαστε στον Θεό να καταστήσει το ύδωρ του Αγιασμού «ιαματικόν ψυχών και σωμάτων». Του ζη­τούμε να καταπέμψει την ευλογία του και να αγιάσει τη ζωή μας. Να καθαρί­σει τον ρύπο των παθών μας. Να μας χαρίσει «απαλλαγήν παντός κακού. στερέωσιν και καθαρισμόν οίκων και απέλασιν πάσης διαβολικής ενεργεί­ας». Και να «ανάδειξη ημάς υιούς και κληρονόμους της βασιλείας αυτού δια της του ύδατος τούτου μεταλήψεώς τε και ραντισμού».

     Όταν λοιπόν συμμετέχουμε στην αγιαστική αυτή πράξη της Εκκλησίας μας και προσευχόμαστε να μας χαρίσει ο Θεός όλες αυτές τις ευλογίες του, κα­τανοούμε πόσο πλημμυρίζει η ζωή μας με τα αγαθά αυτά του Θεού;

     Δυστυχώς σήμερα οι άνθρωποι έ­χουν χάσει την πατροπαράδοτη ευλά­βεια και τη συναίσθηση της αναγκαιό­τητας της ευλογίας του Θεού. Ραντίζουν τις καλλιέργειές τους με φυτοφάρμακα και δεν κατανοούν την αξία του Αγι­ασμού και της προσευχής. Ασφαλίζουν τα σπίτια τους, τα αυτοκίνητά τους, τις περιουσίες τους και δεν αντιλαμβάνον­ται ότι η μεγαλύτερη ασφάλεια είναι η προστασία του Θεού. Χρησιμοποιούν ένα σωρό φάρμακα στις αρρώστιες τους και δεν συναισθάνονται ότι μαζί με τα φάρμακα των γιατρών χρειάζεται πρωτίστως η Χάρη του Θεού.

     Γι' αυτό οι πιστοί πρέπει να τελούμε Αγιασμό, για να ζητούμε πρώτα από τον Θεό την ευλογία του.

     Και κάθε πότε πρέπει να τελούμε Α­γιασμό;

     Κάθε φορά που θέλουμε την ευλογία του Θεού στη ζωή μας. Μέσα στην Παράδοση της Εκκλησίας μας βέβαια επι­κράτησε να τελείται ο Αγιασμός ιδιαιτέ­ρως κάθε πρωτομηνιά, για να ευλογεί ο Θεός τον κάθε μήνα του έτους.

     Η τελετή όμως του Αγιασμού τελείται και κάθε άλλη μέρα του έτους: στην έναρξη κάθε καλού έργου, στα εγκαίνια σχολείων, καταστημάτων, στη θεμε­λίωση σπιτιών, σε κάθε νέα κατοίκηση. Καλούμε τότε τους ιερείς μας να τελέσουν Αγιασμό, για να έχουμε την ευλο­γία του Θεού εμείς και τα σπίτια μας, τα ζώα και τα αυτοκίνητά μας, οι καλλιέρ­γειες και οι χώροι εργασίας μας.

     Ο Αγιασμός λοιπόν δεν είναι μια α­πλή εθιμοτυπική τελετή. Το νερό του Αγιασμού αποτελεί αγωγό θείας Χάρι­τος. Γι' αυτό και ’μείς κρατούμε με ευ­λάβεια τον Αγιασμό στο εικονοστάσι μας. πίνουμε απ' αυτόν ή βρέχουμε το πρόσωπό μας σε κάθε δύσκολη ώρα. Όταν είμαστε άρρωστοι ή διατρέχουμε κάποιον κίνδυνο, όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα ή πειρασμό, όταν θέλουμε να διώξουμε από το σπίτι μας και από τους δικούς μας κάθε δαιμονική επή­ρεια.

     Όλα αυτά όμως δεν γίνονται μηχανι­κά, μαγικά. Χρειάζεται και η δική μας συμμετοχή.

     Για να έλθουν οι ευλογίες του Θεού στη ζωή μας, θα πρέπει να είμαστε δε­κτικοί της Χάριτός του. Αν από τη μια τελούμε Αγιασμούς και από την άλλη ζούμε αμαρτωλά, καμιά ευλογία δεν παίρνουμε.. Ο Αγιασμός αγιάζει τη ζωή μας, όταν τον τελούμε με πίστη και συναίσθηση, με προετοιμασία και προσευχή. Κάθε φορά συνεπώς που μετέχουμε σε Ακο­λουθία Αγιασμού, να μετέχουμε όχι τυ­πικά ή αδιάφορα αλλά με συναίσθηση και προσευχή. Να καθαρίζουμε όχι μό­νο το σπίτι μας αλλά και την ψυχή μας με την Ιερά Εξομολόγηση. Και να συναισθανόμαστε ότι την ώρα του Αγια­σμού καλούμε στο σπίτι μας τον ίδιο τον Θεό, για να μας ευλογήσει και να μας αγιάσει.

Πηγή