Μετάσταση του Ευαγγελιστή Ιωάννη(26/9)

Εὐαγγέλιον, «Εἱστήκεισαν παρὰ τῷ σταυρῷ» (᾿Ιω. ιθ΄ 25-27, κα΄ 24-25):
25 Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. εἱστήκει­σαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. 26 Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρὶ αὐτοῦ· γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου. 27 εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. 

24 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ. 25 ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ’ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. ἀμήν


Η περικοπή είναι από το Ευαγγέλιο του Αγίου Ιωάννου και μας μεταφέρει στη Σταύρωση του Χριστού, εκεί που το μεγάλο θύμα, ο Ιησούς Χριστός, ήτο επί του Σταυρού και πλησίον Του έστεκαν η Μητέρα Του, οι Μυροφόρες και ο αγαπημένος Μαθητής Του. 

Εκείνος, ο Χριστός μας, μέσα απ' τον άφατο πόνο Του προσευχόταν για τους Σταυρωτάς Του, χάριζε στον μετανοημένο ληστή τον Παράδεισο, και λίγο πριν το τέλος φροντίζει για την πολυαγαπημένη Του Μητέρα. Καθώς είδε τη Μητέρα Του και τον Ιωάννη να στέκουν κοντά στον Σταυρό Του, απευθυνόμενος στη Μητέρα Του της λέγει:
«Γυναίκα -τι τιμητικός τίτλος!-, αυτός θα 'ναι ο γιος σου από δω και πέρα».

Απευθυνόμενος στον Ιωάννη -με τα μάτια Του προφανώς, τα θεία Του μάτια- του λέγει: «Αυτή θα είναι η μητέρα σου στο εξής». Αυτό είναι πολύ διδακτικό και πολύ συγκινητικό, διότι δείχνει το ενδιαφέρον του Ιησού Χριστού για την επίγεια Μητέρα Του. Κι αυτό λέει να κάνομε και μεις για τους γονείς μας: να τους φροντίζουμε, όσο ζουν, και να ευχόμεθα, όταν πεθάνουν. Παρέλαβε, λοιπόν, ο Ιωάννης την Παναγία στο κατάλυμά του, στην Ιερουσαλήμ, και ήταν εκεί μέχρι την Κοίμησή Της.

Στη συνέχεια η Εκκλησία, προσθέτοντας στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, μας λέγει ότι «αυτός είναι ο Μαθητής, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο μαρτυρών περί τούτων και γράψας ταύτα. Και γνωρίζουμε ότι είναι αληθινή η μαρτυρία του». Ο Ιωάννης έζησε κοντά στον Χριστό και μας είπε αυτά που είδε και βίωσε. Και δεν μας τα είπε μόνο.

Τα έγραψε. Εγραψε, όμως, λίγα, όπως και όλοι οι Ευαγγελιστές, όσα χρειάζονται για να σωθούμε. Γιατί ο Iησούς είπε και έκαμε τόσα πολλά που αν γράφονταν σε βιβλία δεν θα τα χωρούσε όλος ο κόσμος. Και μόνο να σκεφθούμε τις προσευχές του Ιησού Χριστού, τόσες νύχτες, επί τρία χρόνια, τις διδαχές Του στα πλήθη, σε κατ' ιδίαν πρόσωπα, στη θάλασσα, στην οδοιπορία, στο βουνό, στα σπίτια κι οπουδήποτε, δεν θα χωρούσαν όλα αυτά πουθενά. Εγραψαν τόσο λίγα οι Ευαγγελιστές ...;

Και σκεφτείτε, ενώ έχουμε τόσα λίγα, ούτε αυτά διαβάζουμε οι καημένοι. Αν ήταν πολλά, αν ήταν γεμάτος ο κόσμος, τι θα γινόταν; Αλλά αυτό δεν έχει μόνο την έννοια την τοπική, έχει και την έννοια την τροπική, που σημαίνει ότι αυτά που είπε ο Χριστός και έπραξε δεν θα μπορούσαν να τα αντέξουν οι άνθρωποι. Γι' αυτό φα-
νέρωσε λίγα, όπως είπαμε και πριν, όσα χρειάζονται για να σωθούμε, γιατί δεν αντέχει ο άνθρωπος εύκολα τις ουράνιες αλήθειες και τα υπέροχα πράγματα - είναι τόσο αδύνατος. Γι' αυτό κι ο Χριστός συγκαταβαίνει και μας δίνει τα φάρμακα μόνο για τη σωτηρία μας.

Ο Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος έζησε τα τελευταία χρόνια του στην Εφεσο. Οταν ο Κύριος τον ειδοποίησε πως θα έλθει ο θάνατός του, εκείνος πήρε εφτά Μαθητές, βγήκε έξω από την πόλη, τους έβαλε και έσκαψαν σε μια ερημιά το μνήμα του σε σχήμα σταυρού και τον έθαψαν εκεί, αφού τον ασπάστηκαν, κι έφυγαν καθώς έβγαινε ο ήλιος. Πήγαν στην Εφεσο, το 'παν στους χριστιανούς και εκείνοι έτρεξαν να του δώσουν τον τελευταίο ασπασμό. Σκάβοντας να βρουν το λείψανό του, δεν βρήκαν τίποτα.

Κατά μία ευσεβή παράδοση ο Αγιος Ιωάννης, αφού απέθανε -έχει σημασία αυτό!- μετέστη στον ουρανό, όπως και η Θεοτόκος. Κι ο Κύριος του επεφύλαξε κάποιον ειδικό τρόπο, χωρίζοντάς τον από τους άλλους Αποστόλους, μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης, αγαπητοί, ας πρεσβεύει και για μας και για όλο τον κόσμο. Το έχουμε τόση ανάγκη. Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες.

Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη.

ΠΗΓΗ

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.

Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπημένε, ἐπιτάχυνον ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον· δέχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος· ὃν ἱκέτευε Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἀγάπης ὡς ἔμπλεως, τοῦ διδασκάλου Χριστοῦ, τῷ στήθει ἀνέπεσας, καὶ ἐμυήθης σαφῶς, τὴν γνῶσιν τὴν ἄρρητον. Ὅθεν θεολογίας, θεῖον ὄργανον ὤφθης, Ἀπόστολε Ἰωάννη, καὶ φωστὴρ εὐσεβείας· διὸ Εὐαγγελιστά σε, πόθῳ γεραίρομεν.

Κοντάκιον. Ἦχος β’.

Τὰ μεγαλεῖά σου Παρθένε τὶς διηγήσεται; βρύεις γὰρ θαύματα, καὶ πηγάζεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὡς Θεολόγος καὶ φίλος Χριστοῦ.

Ἕτερον Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.Προσελθὼν Ἀπόστολε, τοῦ Διδασκάλου τῷ στήθει, ἐξ αὐτοῦ ἀντλήσας δέ, θεολογίας τὰ ῥεῖθρα, ἅπασαν, τὴν οἰκουμένην τερπνῶς ἀρδεύεις, νάμασι, τοῖς ζωηφόροις καὶ ἀθανάτοις· διὸ χαῖρέ σοι βοῶμεν, ὦ Ἰωάννη, θεολογίας πηγή.

Μεγαλυνάριον.
Ὡς ἠγαπημένος τῷ Ἰησοῦ, τῆς θεολογίας, ἐμυήθης τὸν θησαυρόν· ὅθεν Ἰωάννη, Ἀπόστολον θεόπτην, καὶ μύστην τῶν ἀρρήτων, σὲ μεγαλύνομεν.